తెలుగుదనపు చీరకట్టు

వెల కట్టలేని జలతారు జరీ నూలు నేత కళల వెంకటగిరి.

ముచ్చటైన నేత అల్లికల విరితావుల ఝరి మన మంగళగిరి.

కొత్త కొత్త అందాల కొంగొత్త చీరలకు పెట్టని కోట కొత్తకోట.

నాకంటే నాకంటూ అతివలు అడిగే చీర నారాయణపేట.

చీర ని తన పేరులోనే ఇముడ్చుకున్న చేనేత చీరాల.

ఘనమైన పట్టు సరసన నూలు చీరని నిలిపిన గద్వాల.

పోల్చలేని రంగుల సంకలితం వివిధ వర్ణాల పోచంపల్లి.

ధరలో లెక్కచెప్పలేని సంప్రదాయ మేళవింపు ధర్మవరం.

గంటలకొద్దీ చూడాలనిపించే వెలిసిపోని నేత చీర గుంటూరు.

పోరాట పటిమను పెంచి స్వాతంత్ర్యోద్యమానికి ఖద్దరునిచ్చిన పొందూరు.

పురి విప్పిన నెమలి నాట్యపు తళుకుల కోక పుట్టపాక.

ఉల్లము ఝల్లుమనే మెత్తటి మెరుపుల నేతల ఉప్పాడ.

లేశమైనా రసాయనాలు లేని ప్రకృతి సిద్ధ అద్దకాల లేపాక్షి.

కలల్లోని ఇంద్రధనుస్సులని కళ్ళముందు నిలిపే కళ కలంకారీ.

అన్నీ కలిసి భారతీయమంతా ఒక్కటిగా చుట్టే చక్కటి తెలుగుదనపు చీరకట్టు !

ఇరుగు - పొరుగు -1

మన చిన్నప్పటి విషయాల్ని గుర్తు చేసుకుంటే, ఆ మధుర స్మృతుల్లో గుర్తు వచ్చేది మన కుటుంబమూ, మన ఇల్లూ, మన స్నేహితులూ... మన ఇంటిని తలచుకున్నపుడో లేక మన స్నేహితుల్ని తలచుకున్నపుడో తప్పనిసరిగా గుర్తుకు వచ్చేది మన ఇంటి చుట్టుపక్కన ఉండేవాళ్ళే..! మన చిన్నప్పుడు ఆడిన ఆటలన్నీ చాలా ఎక్కువ శాతం మన పక్కింటి పిల్లలతోనో, ఎదురింటి వారితోనో అయి ఉండేది. ఇరుగూ పొరుగున ఉండే వారితో మన అనుబంధం కాస్త ఎక్కువగానే ఉండేది మరి. "ఆంటీ" / "అంకుల్" సంస్కృతి ఇంకా అంత పెరగని రొజుల్లో పక్కింటి పిన్నిగారో... ఎదురింటి బామ్మగారో, వెనకింటి బాబాయిగారో....ఎవరో ఒకరు మనకి రోజూ తారసపడుతూనే ఉండేవారు. ప్రతి చిన్న విషయానికీ ఇరుగు పొరుగు వారి సహాయం తీసుకోవడం ఆ రోజుల్లో పరిపాటి. కొత్తగా పెళ్ళయి కాపురం పెట్టిన అమ్మాయిలకి ఏ విషయమైనా తెలీకుంటే, పక్కింటి బామ్మగార్లు, పిన్నిగార్లే శరణ్యం ! (ఆ రోజుల్లో ఇంత సమాచార వ్యవస్థ లేదు కదా.... అన్నిటికీ కార్డుముక్క రాయాల్సిందే!) పక్కింట్లో పిండివంటలు చెయ్యడం ఆలస్యం.. మన ఇంట్లోకి ఒక పిండివంటల ప్లేట్ ఖచ్చితంగా వచ్చేసేది. వాళ్ళింట్లో చేసారని మళ్ళీ మనింట్లో కూడా ఏదో ఒకటి చెయ్యమని అమ్మని మనం సతాయించడం కూడా జరిగేది - అప్పుడు మన ఇంట్లోనించీ పిండివంటల ప్లేట్ వాళ్ళింట్లోకి వెళ్ళేది. ఇక పండగలప్పుడు ఈ పిండివంటల ఎక్స్చేంజీ బలే తమాషా గా ఉండేది. ఇక శుభకార్యాలు జరిగితే చుట్టాలకన్నా మన ఇరుగు పొరుగు వారిదే హడావుడి ఎక్కువగా ఉండేది. అయితే పాపం సహాయం కూడా చాలా చేసేవారండోయ్ ! ఇప్పుడంటే పుట్టిన రోజు "కేక్" కొయ్యకపోతే అదేదో అపరాధం జరిగినట్లు బాధ పడిపోతున్నారు పిల్లలు. కానీ మా చిన్నపుడు పుట్టినరోజు అంటే చుట్టుపక్కల వాళ్ళకి చాక్లెట్ ఇవ్వడమే. ఆ ఒక్కరోజు ఎన్ని ఇళ్ళు తిరిగినా అమ్మా వాళ్ళు తిట్టేవాళ్ళు కాదు. ఇక ఏదైనా సందర్బానికి పేరంటానికి పిలవాలంటే చుట్టుపక్కల ఉన్న ముత్తైదువలందరినీ లెక్క వేసుకునేవాళ్ళం. వరలక్ష్మీ వ్రతానికీ, బొమ్మల కొలువు పెట్టినపుడూ మా వీధిలో వారందరినీ తప్పక పేరంటానికి పిలిచేవాళ్ళం. ఇక ఏదైనా పర్వదినాన పూజలు చేసుకుంటే కూడా తప్పక ఇరుగు - పొరుగు వారిని పిలిచేవాళ్ళం. కష్టకాలంలో సహాయం చేసే ఇరుగు - పొరుగు దొరకడం కూడా చాలా అదృష్టం. మా నాన్నగారికి వంట్లో బాలేనప్పుడు మా పక్క ఇంట్లో ఫోన్ సౌకర్యం ఉండేది. పాపం ఆసుపత్రి నుంచీ ఏ అర్ధరాత్రి ఫోన్ వచ్చినా విసుక్కోకుండా మాకు చెప్పేవారు. అసలు వారి సహాయం ఈ రోజుకీ మేము మరచిపోలేము. మా నాన్న 3 నెలలు ఉస్మానియా ఆసుపత్రిలో ఉంటే రోజూ ఇంటినుంచీ మా తాతగారు భోజనం పట్టుకెళ్ళేవారు. మా అమ్మగారు ఏమైనా అవసరమైన వస్తువు తెమ్మని మా తాతగారికి చెప్పడానికి ఫోన్ చేసేవారు. మా పక్కింటి వాళ్ళు ఏ సమయంలోనైనా మమ్మల్ని ఫోన్ రాగానే పిలిచేవారు. మేము ఇల్లుమారిన తరువాత మాకు ఫోన్ సౌకర్యం వచ్చింది. మాకు ఫోన్ లేకపోవడం వల్ల కలిగిన ఇబ్బంది గుర్తు ఉంచుకొని, మా నాన్నగారు మా పక్కింట్లో వాళ్ళకి ఫొన్ వస్తే అస్సలు విసుక్కొకుండా చెప్పమనే వారు. ఈ మాత్రం సహాయం మనం చేస్తే చాలు మనకి సాధ్యం కాని పెద్ద సహాయాలు ఎలాగూ చెయ్యలేం కదా అని చెప్పేవారు.

ఇదీ వరస

ఇదీ వరస ! తాడేపల్లిగారి టపా లెంపలేసుకుందాం - కొంప దిద్దుకుందాం కి వ్యాఖ్య వ్రాయబోతే అది ఒక పెద్ద టపా అయ్యింది.

నిజం ఎప్పుడూ నిష్టూరం గానే ఉంటుంది కానీ నిజాన్ని మనం ఒప్పుకోక తప్పదు. పెళ్ళి ఆలస్యం అయితే మానవ సంబంధాలు దెబ్బతినడం సరే... పెళ్ళి అయ్యేదెప్పుడు, పిల్లలు పుట్టేదెప్పుడు, వాళ్ళు పెరిగి పెద్దవాళ్ళు అయ్యేదెప్పుడు....? ఈ కాలం ఆడపిల్లలకి చాలా మందికి ఈ విషయం అర్ధం కావడం లేదు. పెద్దవాళ్ళు చెప్పిన మాట వినరు. సరే, పోనీ మరి చదువుకున్నారు కదా వారి జీవితాన్ని సరిగ్గా నిర్దేశించుకోగలుగుతున్నారా అంటే అదీ తక్కువే. వారికి ఉన్న స్వేచ్ఛని సరిగ్గా ఉపయోగించుకోలేక పోతున్నారు. నాకు ఫలానా డిగ్రీ ఉన్న వరుడినే తీసుకురమ్మని తల్లి తండ్రుల్ని అడగడం తప్పు కాకపోవచ్చు. కానీ కొన్ని పోకడలే చాలా విచిత్రం గా ఉంటున్నాయి. ఇంటరు / డిగ్రీ తప్పిన అమ్మాయిలు కూడా కనీసం పోస్ట్ గ్రాడుయేట్ కావాలని చెప్తూన్న సందర్భాలు చాలా ఉన్నాయి. తనకంటూ ఇష్టాలు ఉండడం మంచిదే కానీ ...అంత చదువుకున్న వాడు తనకు తగ్గ పిల్లని చేసుకోవాలని అనుకోవడం సహజమే అని ఈ కాలం అమ్మాయిలు అలోచించడం లేదు.

తన చుట్టూ జరిగే పరిణామాలు చూసి, తన స్నేహితురాళ్ళకి గొప్ప సంబంధాలు రావడం చూసి, చాలామంది అనవసరంగా పోలికలు పెట్టుకుని తనకీ అలా జరగాలని కోరుకోవడం నేను ఈ మధ్యనే కాస్త ఎక్కువగా చూస్తున్నాను. ప్రతీ తల్లిదండ్రులకీ తమ కూతురికి మంచి సంబంధాన్ని తెచ్చి పెళ్ళి చేయాలనే కోరిక ఉంటుందనీ, వాళ్ళ ఆర్ధిక పరిమితులకి లోబడి వాళ్ళు తమ ప్రయత్నాలు చేస్తున్నారనీ తెలీని అమాయకులు కాదు ఈ తరం అమ్మాయిలు. ఆడపిల్లలమై పుట్టినంత మాత్రాన మేమే ఎందుకు సర్దుకుపోవాలీ అంటూ వితండ వాదానికి దిగుతున్నారు. ఈ విషయంలో చదువుకోని లేక సంపాదనా పరురాలు కాని అమ్మాయిలు కూడా ఏమీ మినహాయింపు కాదు.

ఈ బ్లాగు చదివే వారిలో అమ్మాయిలు చాలామందే ఉంటారు. వారందరికీ అపార్ధం చేసుకోవద్దని మనవి. ఈ తరం లో అమ్మాయిలైనా అబ్బాయిలైనా చదువూ, సంపాదనా పెరిగే కొద్దీ పెళ్ళి జరగడం కష్టం గా ఉంది. పాత పద్ధతుల్లో అయిన వారి సంబంధాలు కుదిరినన్నాళ్ళూ ఈ బాధలు తక్కువే అని చెప్పవచ్చు. మరీ జన్యు పరమైన సమస్యలు వస్తున్నాయనుకుంటే, పూర్తి దగ్గర సంబంధాలు చేసుకోకున్నా, కనీసం వేలు విడిచిన మేన మామల్నో, బావల్నో పెళ్ళి చేసుకోడానికి కూడా చాలా మంది సుముఖత వ్యక్తం చెయ్యడం లేదు. చుట్టాల్లో చేసుకోం అని చెప్పడం ఈ కాలంలో అబ్బాయిలకీ, అమ్మాయిలకీ ఇద్దరికీ సర్వ సాధారణమై పోయింది.

ఇంతకీ చెప్పొచ్చేదేమిటంటే తల్లిదండ్రులు ఆడ పిల్లల పెళ్ళిళ్ళు చేయ్యాలంటే మునుపు మంచి సంబంధం కుదిరితే చాలు అనుకునేవాళ్ళు. ఇప్పుడు మనకి నచ్చిన సంబంధం పిల్లకి కూడా నచ్చేలా చూడు దేవుడా ! అనుకుంటున్నారు. ఒక పెళ్ళి సంబంధం ఇంటి దాకా పెళ్ళి చూపుల వరకూ రావడానికి ముందు ఎంత ఆందోళన పడతారో, ఆ సంబంధం గురించి తల్లిదండ్రులు ఎంత ఆలోచిస్తారో అమ్మాయిలకి అనవసరం. అబ్బాయికి బట్టతల ఉన్నదనో, అబ్బాయి మరీ లావుగా ఉన్నాడనో, అబ్బాయి పొడుగు తక్కువనో (పూర్తిగా 5 అడుగులు ఎత్తు లేని అమ్మాయికి కూడా 6 అడుగులకి దగ్గరగా ఉండే పెళ్ళికొడుకే కావాలి !) కాబోయే అత్త మామలు చదువుకోని వారనో లేక పల్లెటూరి వాళ్ళనో, అబ్బాయి మరీ నల్లగా ఉన్నాడనో, అబ్బాయి ఉద్యోగం లేక అతను పని చేసే కంపెనీ మంచిది కాదనో, అబ్బాయికి బాధ్యతలు (ఇంటికి పెద్ద కొడుకు కావడమో, ఒకే కొడుకై ఎక్కువమంది అక్క చెల్లెళ్ళు ఉండడమో) ఎక్కువనో వంకలు పెట్టి పెళ్ళి దాకా వచ్చిన సంబంధాలని కూడా చిన్న చిన్న కారణాలతో చెడగొట్టుకుంటున్నారు. మళ్ళీ ఆ తల్లిదండ్రులకు త్రిప్పట, అలసట ! అక్కడక్కడా అరుదుగా చాలా ఎక్కువ కోరికలు పెట్టుకోకుండా, మితంగా కేవలం కావలసిన విషయాలు ... అంటే అబ్బాయి చదువు / ఉద్యోగం, అబ్బాయి గుణగణాలూ మాత్రమే చూసుకుని జీవిత సత్యాలకి దగ్గరగా అలోచించే అమ్మాయిలు కనిపిస్తారు. వారిలో చాలా మందికి చాలా మంచి సంబంధాలు కుదరడం నేను ఎరుగుదును. వయసు ఎక్కువయ్యేకొద్దీ పిల్ల పెళ్ళి కాలేదని తల్లిదండ్రులు బాధ పడడం తెలిసినా కూడా కొందరు అమ్మాయిలు వాళ్ళ మితి మీఱిన కోరికలతో ఏళ్ళపాటు సాగదీసి, ముఖ్యమైన జీవిత కాలాన్ని పోగొట్టుకొని, ఆఖరికి ముందు వచ్చిన సంబంధాలకంటే హీనమైన సంబంధాలు వచ్చినా ఇంక గత్యంతరం లేక ఒప్పుకుంటున్నారు ! ఈ సర్దుకోవడం ఏదో ముందే చేసి ఉంటే ఆన్ని ఎక్కువ రోజులైనా చక్కగా వైవాహిక జీవితాన్ని అనుభవించి ఉండేవారు కాదా ? అందుకే పెద్దలు ఏ వయసుకి ఆ ముచ్చట అన్నారు !!

అన్నీ అమ్మాయిల గురించే చెప్పి ఊరుకుంటే, ఈ కాలపు అబ్బాయిలంతా పాపం బాధ పడిపోతారు కదా.... ఇక వారి ప్రతాపాన్ని కూడా చెప్పవద్దూ ? కాస్త మంచి చదువూ, ఉద్యోగం ఉంటే చాలు...ఇక కోరికల చిట్టా పుట్టుకొస్తుంది. అమ్మాయి ఇలా ఉండాలి, అలా ఉండాలి..... అని ఊహల్లో బతుకుతూ ఉంటారు. ముందు "అందమైన" అమ్మాయి కావాలి (తాను పగలు చూస్తే రాత్రి కలలో కి వచ్చేంత భయంకరంగా ఉన్నా పరవాలేదు. ఆ అమ్మాయి ఎన్ని మంచి లక్షణాలున్నదైనా అందంగా ఉండకపోతే అస్సలు ఒప్పుకోరు). అందంగా ఉండడమే కాదు. అమ్మాయి ఉద్యోగం చెయ్యకపోయినా బాగా చదువుకొని ఉండాలి (అవసరమైనపుడు, తాను చెప్పినపుడు ఉద్యొగం చెయ్యడానికి అన్నమాట!) ఒకవేళ ఉద్యోగం చేస్తున్నట్లైతే, ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు మానేసే విధంగా ఉండాలి. ఆమె చదువుకున్నా, ఉద్యోగం చేస్తున్నా తన మాటే వినాలి ....కట్నం విషయం లో వాళ్ళ అమ్మా నాన్నా చెప్పిన రేటుకు దగ్గరగా ఇచ్చే ఆర్ధిక స్తోమత ఉండాలి. తన తల్లిదండ్రులను బాగా చూసుకోవాలి ...ఇంకా ఇలాటివి చాలా ఉన్నాయి. తనకి తగ్గట్టు మామూలుగా ఉన్న, తమకు తగ్గ సంబంధం దొరికితే చాలు... అమ్మాయి మన కుటుంబంలో కలిసిపోయేలా ఉండి, అర్ధం చేసుకునే అమ్మాయిలు చాలు అనుకునే అబ్బాయిలు కూడా ఉండకపోలేదు... కానీ సర్దుకుపోవడం శాతం అబ్బాయిల విషయంలో తక్కువే !! సర్డుకుపోమ్మని తమ అమ్మాయిలకి చెప్పినట్లుగా అబ్బాయిలకి హితబోధ చేసే తల్లిదండ్రులూ చాలా తక్కువగానే కనిపిస్తారు.

ఏది ఏమైనా ఈ కాలపు పిల్లల్ని పెంచడం ఒక ఎత్తూ, వాళ్ళ పెళ్ళి చేయడం మరో ఎత్తూ అయిపోయింది... అందుకే చాలా మంది తల్లిదండ్రులు పిల్లలు తమకి తాముగా ఎవరినైనా ఎన్నుకున్నారని తెలిసినపుడు అది కులాంతరమైనా, మతాంతరమైనా - వారితో పెళ్ళి చేయ్యడానికి సంసిధ్ధత వ్యక్తం చేస్తున్నారనిపిస్తుంది...!! అవును మరి..... ఎంతైనా కన్నవారు కదా - పిల్లల సంతోషం కంటే వారికి కావలసిందేముంటుంది ?

నమః పార్వతీ పతయే హర హర మహాదేవ శంభో శంకర.

పోయిన సోమవారం రోజు మహా లింగాభిషేకం చేసే అదృష్టం మాకు కలిగింది. అభిషేకం చేస్తూండగా తీసిన ఫోటో అభిషేకానంతరం అలంకారం పూర్తి అయ్యాక - ఆ మహాదేవుని దర్శనం :

మట్టి వాసన - 2

(నిన్నటి భాగం తరువాయి ) మన భూమి మళ్ళీ జలాలతో రీ-చార్జ్ అవడానికి నా ప్రతిపాదనలు ఇవీ: 1. మన అపార్టుమెంటు కాంపౌండులో ఒక ఇంకుడుగుంతని తప్పనిసరిగా ఏర్పాటు చేసుకొని, ఆఖరి మేడ పైన పడే వాననీళ్ళు డ్రైనేజీలో కలపకుండా, ఇంకుడుగుంతలోకి చేరేటట్లుగా ఏర్పాటు చేసుకోవడం.

2. అపార్టుమెంటు లేదా ఇంటి చుట్టూతా ఎంతో కొంత స్థలం వదిలి ఉంటాము కదా, అక్కడ కొన్ని మొక్కలు భూమిలో నాటడం. కుండీల్లో మొక్కలు నాటితే, మన చుట్టూ పచ్చదనం ఉంటుంది కానీ భూమిలోకి నీళ్ళు వెళ్ళవు కదా

3. మీకు స్థలం తక్కువగా ఉండి , మీరు పెద్దగా అయ్యే మొక్కలు నాటాలనుకుంటే, కొమ్మలు ఎక్కువగా పెరగని "అశోక" వృక్షాలు నాటడం మంచిది. మీ అపార్టుమెంటు / ఇల్లు ప్రహరీ బయట, ఫుట్ పాత్ స్థలం లో కూడా, చెట్లని భూమిలోకి నాటవచ్చు. బయట మనకి నీడ, గాలీ ఇచ్చే కానుగ, వేప లాటి చెట్లు వేసుకోవడం మేలు.

4. పాత ఇంటిలో మార్పులు చేసుకునేటప్పుడు కానీ, కొత్తగా ఇల్లు కడుతున్నప్పుడు కానీ, ఇంకుడుగుంతలోకి వర్షపు నీటితోపాటుగా, మన వంట ఇంట్లో సింక్, వాష్ ఏరియా నుంచీ డ్రైనేజీ లోకి కలిసే నీటిని కూడా (మీకు పరవాలేదు అనుకుంటే, మనం బాత్ రూం లో కేవలం స్నానపు నీటిని కూడా) వెళ్ళే ఏర్పాటు చేసుకుంటే, మంచిది. మరీ అవన్నీ ఇంకుడు గుంత లోకి ఎందుకు అనుకుంటే, చెట్ల పాదుల్లోకైనా మనం వృధా చేసే నీరు వదలవచ్చు. కానీ నా మటుకు నాకు చెట్లకి మామూలు నీళ్ళు పెట్టడమే మంచిది. లేకపోతే, చెట్ల పాదుల్లో ఉండే నిలవ నీటి వల్ల దోమల వంటివి పెరిగే అవకాశం ఉంది. ఇంకుడు గుంతల పైన ఏదో ఒక మూత ఏర్పాటు చేస్తాము కనుక ఆ ఇబ్బంది తలెత్తదు.

5. మీ వీధిలో కాస్త డౌన్ గా ఉండి,వర్షం వచ్చినప్పుడల్ల, నీరు నిలిచే చోట ఒక ఇంకుడు గుంత తవ్విస్తే, ఆ నీరు కూడా భూమిలోకి ఇంకి, వర్షపు నీరు వృధా కాకుండా ఉంటుంది.

6. మీ ఇంటిలో బావి తవ్వించి ఉంటే, అది ఎండిపోయిందని కొత్తగా బోరుబావి తవ్వించుకునే ముందు, పాత బావిని పూర్తిగా పూడ్చకుండా, దాన్ని ఇంకుడుగుంతగా మార్చేయ్యండి. కొత్తబావిని ఎండిపోకుండా పాత బావి అలా కాపాడుతుంది.

పైన చెప్పినవన్నీ పెద్దగా మనం ఖర్చు పెట్టకుండా చెయ్యగలం. బతకడానికి లీటర్లకి లీటర్లు నీళ్ళు కొనేబదులు, ఇలా ఆ డబ్బుని వినియోగిస్తే, ఈ ఖర్చు మనకే కాక మన పర్యావరణానికి కూడా మంచిది. ఏమంటారు? నాకు తెలిసినవి నేను చెప్పాను. మన బ్లాగర్లలో చాలా మందికి చాలా విషయాలు తెలుసు. మన భూగర్భ జలాల పెంపుదలకై ఇంకేమి చెయ్యవచ్చో చెబితే, అందరికీ ఉపయోగకరంగా ఉంటుంది.

మట్టి వాసన

మనలో చాలామందికి చినుకులు పడ్డపుడు రేగే మట్టి వాసన ఇష్టం. కానీ ఇపుడు వాన పడ్డా తడవడానికి మట్టేదీ? నాగరికత (నగరాలు పెరగడం) ఎక్కువ అయిపోయి, మనకి నేల తల్లి కనిపించడమే లేదు. ఎటు చూసినా కాంక్రీటు సమూహాలే. ఇల్లు అంటే, ఇప్పుడు అపార్టుమెంటే ! పోనీ, ఆ బహుళ అంతస్థుల భవనాల చుట్టూ అయినా కాస్త మట్టి ఉంటుందా అంటే, అదీ లేదు. ఒక క్రమ పధ్ధతి లో కట్టిన భవనాలైనా చుట్టూరూ ఎంతో కొంత మేర స్థలం వదిలినా, దాన్ని మళ్ళీ టైల్స్ తోనో, సిమెంట్ తోనో, కప్పేసి, అందరి కాళ్ళకీ మట్టి అంటకుండా శుభ్రత పాటిస్తున్నారు. ప్రతీ చోటా ఇలా భూమిని కప్పేస్తే, నేల తడిని ఎక్కడినించీ పీలుస్తుంది? భూమి లోకి మరి నీళ్ళు ఎలా చేరతాయి? ఒకప్పుడు 15 - 20 అడుగుల లోతు తవ్వితే నీళ్ళ ఆనవాలు దొరికే భూగర్భ జల సంపద నిండిన ప్రాంతాలన్నిటిలో కూడా నేడు నీటి కొఱత ఏర్పడక మరి ఏమవుతుంది?

మనం పాత రోజుల్ని తలచుకుంటే, కాస్తో కూస్తో రహదారులన్నిటిపైనా పెద్ద వృక్షాలు ఉండేవి. చాలా ఇళ్ళల్లో చెట్లు నాటి పెంచుకోవడం అలవాటుగా ఉండేది. చెట్లకి పోసిన నీరు కొంత చెట్టు పీల్చుకున్నా, కొంత భూమిలోకి కూడా ఇంకేది. అదీ కూడా కాక చాలా మంది ఇళ్ళముందు మట్టి వాకిలే ఉండేది. రోజూ ఇళ్ళ ముందు, మట్టి వాకిట్లో నీళ్ళు జల్లి ముగ్గులు పెట్టడం వల్ల కూడా కొంత నీరు భూమిలోకి ఇంకేది. అలా కాస్త ఖాళీ నేల ఉండడం వల్ల, వానలు పడ్డప్పుడు కొద్దో గొప్పో నీరు నేల లోపలికి చేరేది.

ఇప్పుడున్న స్థలాభావ పరిస్థితులలో మనం ఉండడానికే చోటు లేదు, ఇక మనం చెట్లు ఎక్కడ పెట్టుకుంటాం? అని నిఃస్పృహ చెందుతూ కూర్చుంటే, మన పర్యావరణ సమతౌల్యానికి ఇంకా ముప్పు వాటిల్లే ప్రమాదం ఉంది. చంద్రబాబు నాయుడు గారు ముఖ్య మంత్రి గా ఉన్నప్పుడు, ఇంకుడు గుంతల గురించీ, మన ఇంటి పైకప్పుమీద పడేటటువంటి వర్షం నీళ్ళని ఫిల్టరు చేసి వాడుకోవడం గురించీ చాలా సంగతుల్ని వివరంగా ప్రభుత్వం ప్రచారం చేసింది. అప్పుడు వాటన్నిటికీ మంచి ఆదరణ లభించింది కూడా. చాలా ముఖ్య రహదారుల్లో సైతం వాన నీరు మురుగు నీటిలో కలవకుండా మునిసిపల్ అధికారులు ఇంకుడు గుంతలు తవ్వించారు. అయితే, ప్రభుత్వం మారగానే ఇలాటి మంచి పధ్ధతులన్నిటికీ తిలోదకాలు ఇవ్వడంతో, చాలా చోట్ల ఇంకుడు గుంతలు పూడుకుపోయాయి. వర్షాకాలానికి ముందే కాస్త దృష్టి సారించి ఉంటే, రోడ్లన్నీ ఇంత జలమయం అయ్యేవి కావేమో.

ప్రభుత్వం సరే, ప్రజల్లో కూడా ఈ అవగాహన లోపించడం చాలా బాధాకరం. చదువుకున్న వారు సైతం ఇల్లు కొనేటప్పుడు అపార్టుమెంట్ లో ఉండే సౌకర్యాలని గురించి అడుగుతున్నారు తప్పిస్తే, "వర్షపు నీళ్ళ వాడుక / ఇంకుడుగుంతలు " మొదలైనవి ఆ బిల్డరు సమకూరుస్తున్నాడో లేదో పట్టించుకోవడం లేదు. ఇక ఇండిపెండెంట్ ఇళ్ళ సంగతి చెప్పనే అక్కరలేదు. కనీసం వాళ్ళ ఇంటిలో అయినా ఒక చిన్న ఇంకుడుగుంత ఏర్పాటు చేసుకుందామని అలోచించరు. పైపెచ్చు ఉన్న కాస్త ఖాళీ స్థలం కూడా బండలు పరిచి మట్టి ఆనవాలు కూడా లేకుండా చేస్తున్నారు. మనం వృధా చేసే నీరు కూడా ఇంకుడుగుంత లోకి వెళ్ళేలా జాగ్రత్తలు తీసుకుంటే, అవి కూడా కొంత శుధ్ధి అయి భూమిలోకి వెళితే మన భూగర్భ జలాలు అడుగంటకుండా ఉంటాయి.

మన కోసమే మనం భూగర్భ జలాల అభివృధ్ధికి ప్రయత్నించాలి. దీనికై అందరూ తమ ప్రతిపాదనల్ని అందరితో నా బ్లాగు ద్వారా పంచుకుంటే, చాలా బాగుంటుందని భావిస్తున్నాను. నా ప్రతిపాదనల్ని ఒక వరుస క్రమం లో రేపు అందజేస్తాను.

దైవ భక్తి

చాలా మంది పూజావిధానాలు, స్తోత్రాలు, పారాయణ చేసుకోవడానికి పురాణాలు, పురాణ కధలు ఎక్కడ దొరుకుతాయో అని వెతుకుతూ ఉంటారు. వారికోసం ఈ లింక్: http://epurohith.com/DefaultTHome.aspx

చాలా వివరాలు దీనిలో ఉన్నాయి. ఆధ్యాత్మికత పై ఇంటరెస్ట్ ఉన్నవాళ్ళు ఈ లింక్ లో కావలసిన దైవ స్తోత్రాలని చదవవచ్చు. అనుకోకుండా కార్తీక పురాణం కోసం వెతుకుతుంటే, ఈ సైట్ లో దొరికింది. అందరూ దీనిని ఉపయోగించుకుంటారని ఆశిస్తున్నాను.